Havalandırma sistemlerinin türleri ve türleri hakkında her şey: sınıflandırma, bileşenler, hesaplama, devreye alma, sıhhi ve hijyenik önlemler

Havalandırma, kapalı bir alanda hava kütlelerinin kontrollü değişimidir. Kontrol tam veya kısmi olabilir ve havalandırma sisteminin tipine göre belirlenir. Hava değişiminin kalitesi eşit olarak bileşenlere, montajın titizliğine ve mekanizmaların çalışması için sıhhi ve hijyenik ve teknolojik standartlara uyulmasına bağlıdır.

Havalandırma sistemleri türleri

Mevcut sınıflandırmaya göre, tüm havalandırma sistemleri aşağıdaki kriterlere göre farklılık gösterir:

• hava akımlarının hareket prensibi: yapay ve doğal;
• eylemin doğası: egzoz ve besleme, yer değiştirme ve değiştirme için;
• kapsama alanı: yerel ve genel değişim için;
• cihaz: monoblok ve modüler.

Hava akışı prensibi

• Doğal harekete dayalı havalandırma sistemlerinde, akarsular, binanın içinde ve dışında, farklı yüksekliklerde iklim göstergelerindeki farklılıklar arasında hareket eder. Bu tip havalandırma sistemleri çok katlı konut binalarına kurulur. Temiz hava, bina kabuğundaki çatlaklardan odalara girer. Atıklar, çıkışları tuvalet, banyo ve mutfaklara yerleştirilen havalandırma bacaları ve kanallarından çekilir. Tipik bir doğal havalandırma sisteminin ömrü sınırsızdır ve kurulumu ucuzdur. Devrenin görünür avantajlarının yanı sıra dezavantajları da vardır. Doğal bir havalandırma sisteminin aerodinamiği, iklim performansıyla doğrudan ilişkilidir. Özlemi etkilemek imkansızdır, tamamen yok olabilir.
• Mekanik çekiş garantili hava değişimi gerektiğinde kullanılır. Havalandırma sistemlerinin ısıtıcı, filtre, soğutucu, nemlendirici gibi detayları, dışarıdaki havadan bağımsız olarak gerekli mikro iklim göstergelerini oluşturmanıza olanak tanır. Bu nedenle, bu tip havalandırma sistemi modern binalarda yaygın olarak kullanılmaktadır.

Eylemin doğası

Kamusal ve endüstriyel binalardan, konutlardan egzoz havasını uzaklaştırır egzoz havalandırması... Ve temiz hava, ısıtma, soğutma, filtreleme sağlar. arz... Havalandırma sisteminin çeşitli konfigürasyonları birçok olasılık sağlar. Havalandırma sistemi hesaplanırken her zaman hava kütlelerinin beslenmesi ve uzaklaştırılması sağlanır.

Tasarımcıların en önemli görevi, içeri giren ve çıkan havanın yoğunluğunu doğru bir şekilde dengelemektir. Farklı amaçlar için tesislerde bu değerlerin oranı farklıdır.

Ayrıca odadaki havanın hangi yöntemle arıtılacağını da belirler: yer değiştirme veya karıştırma yoluyla. Kombine havalandırma, mekanik ve doğal çekişin bir kombinasyonunu kullanan bir havalandırma sistemi türüdür.

Genel ve yerel

Yerel havalandırma, zararlı emisyonların en yoğun olduğu alanlara hizmet eder. Bu şema, buhar veya toz alanını sınırlamanız gerektiğinde, binanın tüm hacmini doldurmalarına izin vermediğinizde iyidir. Yerel havalandırma sistemlerinin en tipik temsilcisi bir mutfak davlumbazıdır. Daha güçlü meslektaşları endüstri genelinde çalışır.

Genel havalandırma daire, ofis, atölye hacmini tamamen kaplar. Günlük hayattaki en basit örnek, tuvaletin havalandırma ızgarasına yerleştirilmiş bir egzoz fanıdır. Genel değişim sistemi doğal çekimde çalışabilir, ancak yerel olan çalışamaz.

Monoblok veya modül

Monoblok üniteler, ses geçirmez bir kutuda bir araya getirilmiş havalandırma sistemi için gerekli tüm bileşenleri içerir. Monobloklar besleme, besleme ve egzoz, egzoz gerçekleştirir. Kaynaklardan tasarruf etmek için klima santraline bir reküperatör eklenmiştir. Bu cihaz, besleme havasını ısıtmak için egzoz havasının ısısını kullanır.

Monoblok havalandırma ünitelerinin avantajları:

• havalandırma sisteminin tüm parçaları fabrikada birbirine monte edilmiştir;
• monoblok kompakttır;
• kasa ses yalıtımlıdır, bu nedenle oldukça sessiz çalışır;
• havalandırma sistemlerinin seçim kılavuzunu kullanarak kendiniz seçebilirsiniz;
• monoblok kurulum, tip ayar kurulumundan çok daha kolaydır.

Tip ayarı kurulumu bir kurucudur: ayrı bir fan, filtre, ızgaralar, susturucu, kontrolör.

Tüm parçalar, tek bir havalandırma sistemi için birbirine uyarlanmış şekilde yerinde monte edilmelidir. Böyle bir kurulumun avantajı, herhangi bir oda için gerekli parametreleri seçme yeteneğidir. Dezavantajı, bir uzmanın bunu yapması gerektiğidir ve kurulum oldukça zahmetli olabilir.

tablo 1... Önde gelen üreticilerin tedarik birimleri

Rusya pazarındaki yarı endüstriyel havalandırma sistemleri üreticileri arasında liderler: Remak (Çek Cumhuriyeti), Wolter (Almanya), Ostberg, Kanalflakt, Sistemair (İsveç), Arktos (Rusya). Listelenen şirketler, tip ayarı ve monoblok kurulumları temsil eder. Kural olarak, monoblok sistemlerin maliyeti, benzer bir sınıftaki tip ayarına kıyasla %30-50 daha yüksektir. Çok uzun zaman önce, büyük şirketler modüler fiyata yaklaşan monoblok kompakt havalandırma sistemlerinin seri üretimine başladı. Monoblok modeller segmentinde fiyat aralığı %50'ye ulaşmaktadır.

Özel ve endüstriyel amaçlar için en ünlü havalandırma sistemleri üreticileri: Veza (Rusya), Pirox (İsveç), Moven (Rusya), Clivet (İtalya), Arktos (Rusya), Wesper (Fransa). Endüstriyel ekipmanın dar odaklı özellikleri nedeniyle, havalandırma sisteminin seçimi tedarikçi şirketten uzmanların rehberliğinde gerçekleştirilir.

Havalandırmanın temel parametrelerinin hesaplanması

Bir havalandırma sistemini hesaplarken gerekli olan ana gösterge, hava değişimi veya hava performansıdır. Bunu belirlemek için binadaki tüm odaların amacını ve alanını bilmeniz gerekir. Onaylanmış gerekliliklere göre, yaşam alanlarına hava akışı:

• açılabilir pencereli - saatte 30 metreküp;
• açılabilir penceresiz - saatte 60 metreküp.

Hava değişimi, sürekli olarak mevcut kişilerin sıklığı ve sayısına göre belirlenir. Elde edilen sonuçların en büyüğü aşağıdakilerde kullanılır.

Havalandırma sistemi hesaplandıktan sonra, elde edilen sonuçları tablo verileriyle karşılaştırın:

• daireler, yaşam alanları 100 ila 500 metreküp \ h;
• kır evleri - 500 - 1800 metreküp \ h;
• kamu binaları ve binaları - 1 - 10 bin metreküp \ h.

ağ hesaplama

Havalandırma performansını öğrendikten sonra, ağları aşağıdaki algoritmaya göre tasarlayabilirsiniz:

• hava kanallarının bir şemasını çiziyoruz;
• hava kanallarının kesit parametrelerini hesaplıyoruz, ardından hava akışını belirliyoruz;
• akış dağıtımı için difüzörler veya menfezler seçiyoruz;
• Hava akışına direnci hesaplıyoruz - havalandırma sisteminin aerodinamiği için önemli bir gösterge olarak. Hava kanalları ne kadar uzun olursa ve dönüşler ne kadar fazla olursa direnç o kadar yüksek olur;
• ısıtma parçasının gücünü ve şebekenin voltajını belirleriz. Daireler için, kır evleri ve ofisler için 50 kW'a kadar 1 ila 5 kW arasında ortalama değerler kabul edilir.

Havalandırma bileşenleri

Doğal itme sistemi düzenlemek çok az yatırım gerektirir:

• hava kanalları;
• giriş ve dağıtım cihazları.

Mekanik havalandırma sistemi tipi aşağıdaki bileşenlerden oluşur:

• Hava alımı. Bu, temiz havanın hava kanallarına girdiği bir ızgaradır. Kural olarak, ızgaralar ayrıca bir ağ ile kaplanır. Plastik veya metalden yapılırlar;
• Hava kanalları. Hava kanallarından bir hava kanalı ağı oluşturulur. Hava kanalları adaptörler, tees ile birbirine sabitlenir. Plastik, metal, folyodan yuvarlak ve dikdörtgen kesitlerde üretilirler. Değişen derecelerde sertlik vardır;
• Çek valf. Doğrudan hava giriş ızgarasının önüne yerleştirilir, havalandırma sağlandığında kapanır. Kışın soğuk havanın havalandırmaya girmesini engeller. Elektrikle veya elle çalıştırılabilir;
• Isıtıcı. Su veya elektrik mevcuttur. Sıcak su, büyük sanayi işletmelerinde daha yaygın olarak kullanılmaktadır, 200 metrekareye kadar olan odalar için elektrikli ısıtma daha ekonomiktir;
• Filtre. Çek valfin arkasında bulunan tozu hapseder. Filtre malzemesine bağlı olarak (kömür, dokunmamış kumaş), ince veya kaba temizleme vardır. Periyodik olarak filtre temizlenmeli veya değiştirilmelidir, aksi takdirde havalandırma sisteminin motorundaki yük artar;
• Hayran. Havalandırma sistemi kitinde mutlaka bulunur. Performans için seçildi. Hava değişim sistemlerinde radyal ve eksenel fanlar kullanılmaktadır. Eksenel fanın tasarımı, hava akışlarının havalandırma sistemi motorunun eksenine paralel olarak yönlendirileceği şekildedir. Radyal veya merkezkaç olanlar, karmaşık konfigürasyon ağlarında hava hızını daha sabit tutar. Kanatların hızı, kademeli transformatörler veya düz dönüştürücüler tarafından düzenlenir;
• Susturucu. Havalandırma sistemindeki aerodinamik gürültüyü azaltmak için kullanılır. Çıkışta, bazen ek olarak girişten önce kurulur. 100 santimetre veya daha uzun olan susturucular etkilidir;
• Kısma supabı. Şebeke şubeleri boyunca hava dağıtımını kontrol eder;
• Distribütörler ve adaptörler. Belirtilen yönlerde hava dağıtımı için servis yapın;
• Otomatik kontrol sistemi, havalandırma sistemi için kontrolörler dahil. En basit ACS'ler, hava ortamının parametrelerinin gönderilmesinden ve ekipmanın çalışmasından sorumludur. Havalandırma sistemlerinin otomasyonu için daha gelişmiş kontrolörler, filtrelerin durumunu izler, zamanlayıcılarla donatılmıştır ve bina yönetim ve güvenlik sistemine entegre edilmiştir.

Havalandırma sistemlerinin montajında ​​ek bileşenler de kullanılır: reküperatörler, nemlendiriciler, transfer ızgaraları, soğutucular ve nem gidericiler.

Havalandırma montajı ve devreye alınması

Havalandırmanın montajından önce hazırlık çalışmaları yapılır. Odada işaretler yapılır: borular için destek veya askıların yerleştirilmesi, dalların yerleri, ana mekanizmaların yeri. Havalandırma sistemleri, özel olarak kurulmuş teknolojik platformlardan veya kulelerden yüksek hangarlarda ve atölyelerde monte edilir.

Havalandırma sisteminin bölümleri altta toplanır, daha sonra kaldırılır ve halihazırda kurulu otoyollara bağlanır.Çapı 200 cm'den büyük olan büyük boyutlu hava kanalları kaynakla bağlanır. Hava kanalları sabitlendikten sonra havalandırma ekipmanı kurulur. Yavaş yavaş, montaj sırasında havalandırma sisteminin bazı birimleri ve bileşenleri kontrol edilir. Havalandırma sisteminin kapsamlı son testleri, devreye alma ve çalıştırmadan önce planlanır.

Devreye alma işleri

Havalandırma sisteminin devreye alınması, "İşlerin üretimi ve kabulü için kurallar" SNiP 111-28-75'e uygun olarak gerçekleştirilir. Havalandırma sisteminin devreye alınması sırasında devreye alma, parametrelerin tasarım değerlerine uygunluğunun test edilmesinden oluşur. Havalandırma sisteminin devreye alınması sırasında gerekli göstergeleri elde etmek mümkün olmadığında, nedenler belirlenir: kurulum sırasındaki ihlaller, mekanizmaların çalışmasındaki arızalar, hesaplama hataları. Çalıştırmadan önce havalandırma sistemi ve ACS test edilir ve ayarlanır.

Devreye alma hedefleri:

• mekanizmaların göstergeleri ve tasarım verilerinin unsurları arasındaki tutarsızlıkların belirlenmesi;
• kullanılan malzemelerin kalitesinin değerlendirilmesi, montaj işi;
• sızıntı yapan bağlantıların tespiti;
• hava akış hızlarının gerçek ve tasarım değerlerinin tesadüfünün kontrolü;
• pasaportlarda beyan edilen mekanizmaların baskı ve performansının uygunluğunun kontrolü
• hava ısıtıcılarının ısınmasının kontrolü (havalandırma sisteminin bu testi, borularda bir soğutma sıvısı varlığında gerçekleştirilir).

Bu nedenle, fanların yanında, göstergeler tasarımdakilere yakın olabilir, ancak hava kanalının bir sonraki dönüşü, basınç ve hız düşüşü arkasında olabilir. Bu tür kusurlar yalnızca havalandırma sisteminin devreye alınması sırasında bulunur.

Havalandırma sisteminin devreye alınması sırasında ölçülen göstergeler:

• hava kanallarında akış hızı;
• havalandırma ızgaralarında akış hızı;
• gürültü seviyesi;
• fan çarkı dönüş hızı;
• filtreler üzerindeki basınç.

Havalandırma sisteminin devreye alınması, ilk kurulum, revizyon veya yeniden kurulumdan sonra gerçekleştirilir.

Tablo 2. Devreye alma hizmetlerinin ortalama maliyeti.

Havalandırmanın kontrolü ve dezenfeksiyonu

Havalandırma sisteminin normal çalışması için koşullardan biri temizlik ve gerekirse dezenfeksiyondur. Hava kanallarının duvarlarındaki tortular, havalandırma sisteminin aerodinamiğini bozar ve patojenik mikropların gelişmesine katkıda bulunur.

Havalandırma sisteminin incelenmesi sırasında temizlik ve dezenfeksiyon ihtiyacı ortaya çıkar. Havalandırma sistemlerinde kontrol sıhhi ve hijyenik önlemler Sağlık Bakanlığı'nın Metodolojik talimatlarına göre gerçekleştirilir. Havalandırma sistemlerinin kontrol sıklığı:

• 36 ayda bir - genel değişim doğal ve cebri havalandırmaya sahip binalarda;
• 12 ayda bir - yerel besleme ve egzoz havalandırması olan odalarda;
• 4 haftada bir - I ve II sınıfı tehlikeli maddeler yayan binalarda.

Havalandırma sistemlerinin sıhhi ve hijyenik kontrolüne yönelik önlemler, araştırmaları içerir:

• zararlı maddelerin konsantrasyonu;
• hava sıcaklığı;
• bağıl hava nemi;
• hava hızı;
• hava kanallarında dinamik basınç.

Havalandırma araştırmasının sonuçlarına dayanarak, sistemin sıhhi ve hijyenik etkinliği ve eksikliklerin giderilmesi için öneriler hakkında bir sonuç çıkarılmıştır. Temizlik ve dezenfeksiyon sıklığı:

• 12 ayda bir - ticaret işletmeleri, kamu, ofis ve idari binalar;
• 6 ayda bir - endüstriyel binalar;
• 3 ayda bir - kafeler, restoranlar, kantinler, hastaneler, klinikler, tedavi merkezleri;
• 6 ayda bir - anaokulları, okullar, enstitüler.

Havalandırma sisteminin dezenfeksiyonu planlanabilir veya muayene sonuçlarına göre yapılabilir. Dezenfeksiyon, özel ekipman kullanılarak temizlendikten sonra gerçekleştirilir. Havalandırma sistemini dezenfekte eden solüsyon hava kanallarının iç yüzeylerine uygulanır.

Havalandırmanın yangın tehlikesi ve ortadan kaldırılması için önlemler

Patlayıcı veya yanıcı gazların, tozun veya buharların havaya sızmasıyla ilgili endüstrilerde havalandırma, güvenli bir konsantrasyon sağlar. Hava giriş ve çıkışları hesaplanırken havalandırma sistemlerinin yangın tehlikesi dikkate alınır. Mekanizmaların hesaplanması ve montajı sırasında havalandırma sisteminin yangın tehlikesi dikkate alınmazsa, yangının yayılması için bir otoyol haline gelebilir.

Egzoz cihazları, toz veya gazın doğrudan serbest bırakıldığı yerden çıkarılacağı ve tutuşma koşullarının oluşmasını önleyecek şekilde yerleştirilir. Havalandırma sisteminde yangın tehlikesi kaynağı, hava kanallarının kızgın metal yüzeyleri ve yanıcı maddelerin üzerine düşen elektrik kıvılcımları olabilir. Havalandırma sistemlerinin yangın güvenliği aşağıdaki önlemlerle sağlanır:

• derzlerin, bağlantı elemanlarının sızdırmazlığı da dahil olmak üzere yangına dayanıklı havalandırma ekipmanı ve malzemeleri kullanılır;
• yangın damperleri için ekipman;
• hava kapıları için ekipman;

Yangın damperleri veya damperlerin donatılması mümkün değilse, her oda için ayrı bir havalandırma sistemi kurulur.

Yangın damperlerinin üretimi hakkında video: