Konut ve endüstriyel tesislerde mikro iklimi iyileştirmek için, sokaktan gelen hava kütlelerini ısıtan veya soğutan özel cihazlar kurulur. Bu grup ayrıca servis verilen nesnelerin besleme havalandırma kanallarına yerleştirilmiş bir su ısıtıcısını da içerir. Birçok kullanıcının bu sınıftaki cihazların tasarımının çalışma prensibini ve nüanslarını, ısıtıcının kurulum ve bağlantı sorularını kendi elleriyle öğrenmesi yararlıdır.
Türler ve özellikler
Söz konusu cihazlar, sıradan su ve diğer enerji kaynakları ile çalışır. Kullanılan enerji kaynağının türüne göre aşağıdaki ısıtma üniteleri ayırt edilir:
- Su;
- buhar;
- elektriksel.
Su ısıtıcısı, güvenlik, verimlilik ve bakım kolaylığı ile ayırt edilen en yaygın cihaz türlerinden biridir. İçindeki ısı taşıyıcının işlevi, yerel sıcak su besleme şebekesinden veya kazandan gelen sıcak su ile gerçekleştirilir. Besleme havalandırması için su ısıtıcıları, minimum bakım ve işletme maliyetleri ile karakterize edilen çok karlı bir seçenektir. Su ısıtıcısının tek sorunlu yeri, merkezi veya yerel ısıtma borularının borularıyla ilgili kurulumun karmaşıklığıdır. Böyle bir bağlama, cihazı hızlı bir şekilde yeni bir konuma aktarmanıza izin vermez.
Buharlı havalı ısıtıcı, su modellerinin tam bir analogudur ve bunlardan yalnızca kullanılan soğutma sıvısı türünde farklılık gösterir. Yapıcı fark, bakır borular için daha büyük bir duvar kalınlığında kendini gösterir (su numuneleri için 1,5 mm'ye karşı 2 mm). Bunun nedeni, çıkış kanallarının yapısını güçlendirmeye zorlayan sistemdeki önemli baskıdır.
Buhar ünitelerinin karakteristik bir özelliği, suyun istenen sıcaklığa hızlı bir şekilde ısıtılmasıdır. Endüstriyel tesislerde talep görüyorlar; bunları özel ihtiyaçlar için kullanmak pratik değildir.
Elektrikli ısıtma tesisatı, bir ısıtma ortamına ihtiyaç duymaz, çünkü 50 Hertz frekanslı 220 Volt şebeke voltajı, içinde bir enerji kaynağı görevi görür. Elektrik ünitelerinin bağlantı kolaylığı hareketlilik ve kullanım kolaylığı sağlar. Dezavantajları, cihazların kullanımını sınırlayan önemli güç tüketimidir. Bir kerelik çalışma için yerel ısıtmanın gerekli olduğu durumlarda (acil veya geçici ısı kaynakları olarak) talep edilirler.
Havayı ısıtmak için hava ısıtıcılarının ana özellikleri şunları içerir:
- cihazın giriş ve çıkışındaki su sıcaklığı;
- ısıtma kanalları boyunca hareket eden taşıyıcının hızı;
- ünite çıkışındaki hava sıcaklığı;
- sistemdeki çalışma basıncı.
Cihazlar anlatılırken nozüllerde dolaşan sıvının maksimum çalışma sıcaklığı ve ürünün kullanım ömrü de belirtilir.
Çalışma prensibi ve tasarım özellikleri
Su ısıtıcıları, iyi çalışan bir ısı tedarik sistemine sahip alanlara kurulur. Tasarım çözümünün yüksek verimliliği ve sadeliği, havanın + 70–100 ° С sıcaklıklarına hızlı bir şekilde ısıtılmasını garanti eder. Bu tür cihazlar aşağıdaki sivil tesislerde talep görmektedir:
- hangarlar ve spor salonları;
- alışveriş merkezleri ve süpermarketler;
- sera yapıları ve depoları ile büyük pavyonlar.
Ek ısıtma gerektiren önemli hacimli binaların çoğu aynı kategoriye aittir.
Cihazın çalışma prensibini anlamanın en kolay yolu, geleneksel bir ısıtma elemanı hayal etmektir. Isıtıcı, ortamı aynı şekilde ısıtır, ancak elektrikli bir spiral yerine, içinden sıcak bir soğutma sıvısı geçen bir dizi metal boru kullanır.
Isıtma işlemi:
- Isıtma sisteminden gelen ısıtılmış su, bakır, çelik veya bimetal borulardan yapılmış bir ısı eşanjörüne girer.
- Sonuç olarak, cihazdan geçen hava akımlarını ısıtırlar.
- Sisteme yerleştirilmiş bir fan, ısıtılmış havayı çevredeki alana dağıtır.
Su kanalı ısıtıcılarının tasarım özellikleri, hazır sıcak su şebekesinden gelen taşıyıcıyı ısıtmadan yapmayı mümkün kılar. Bu nedenle, önemli maliyetlerden tasarruf edilebilir.
Bir su ısıtıcısının tipik bir şeması, bir ısı eşanjörü, yerleşik bir fan ve basit bir konvektörün birleşimidir. Düzgün seçilmiş bir boru tesisatı ile, iyi işleyen bir havalandırma sistemine sahip evler için uygundur.
Kurulum önerileri
Besleme tipi hava ısıtıcıları kurma tekniğine hakim olmak zor değildir. Montaj talimatlarını dikkatlice incelemeniz ve ardından talimatlarını kesinlikle uygulamanız gerekecektir. Çalışmaya başlamadan önce, nispeten düşük ağırlıkta bile ev modellerinin, gücü önceden kontrol edilen bir tabana asıldığı dikkate alınır. Bunun için güçlü beton veya tuğla duvarlar uygundur; ayrıca ahşap ve alçıpan bölmeler hemen atılır. Ayrıca besleme havalandırma kanalları için donmaya karşı koruma termostatı kullanılmasının gerekli olup olmadığı belirlenir. Bu yerde sıcaklığın normalin altına düşmesi mümkünse, bir termal stabilizatörün takılması zorunlu kabul edilir.
Yükleme prosedürü:
- Kasayı sabitlemek için (montaj konsolu) delikleri olan bir braket şeklinde seçilen yere metal bir çerçeve monte edilir.
- Isıtıcı gövdesi askıya alınır, daha sonra bir dizi kesme vanası olan borulara talimatlarda belirtilen sırayla bağlanır.
- Kurulum çalışmasına başlamadan önce kurulmamışsa, buraya bir karıştırma ünitesi de monte edilir.
Isıtma sistemine çarpmaya iki şekilde izin verilir. İlk durumda, bağlantı parçaları veya contalı kaplinler kullanılır ve ikinci yaklaşımda kaynak kullanılır. İkinci seçenek daha güvenilirdir, ancak esnek bağlantıların varlığında kullanımı kabul edilemez.
Monte edilen yapının zayıf noktalarından biri de sürekli deformasyona maruz kalan ısı değişim borularıdır. Sert çelik boruların esnek hortumlarla değiştirilmesi, bulundukları bölgedeki sistemin güvenilirliğini artırmaya yardımcı olacaktır. Böyle bir teknik, ek yerlerinde ayrıca sızdırmaz bir bileşik vasıtasıyla kapatılan borular üzerindeki yükte bir azalmaya yol açacaktır.
Isıtıcı gövdesi sabit ve sağlam bir tabana sabitlenmişse, rijit borularla bağlantıya izin verilir. Çalışma sırasında cihazın işyerinden taşınması veya yerinden çıkması bekleniyorsa, esnek bir hortum kullanılması gerekir. Kurulumun son aşamasında, cihazın çalışabilirliği kontrol edilir.
Testten hemen önce egzoz kanallarından egzoz havasını çıkarmak ve ayrıca valflerin ve kılavuz panjurların durumunu kontrol etmek gerekecektir.
Su ünitelerinin çalışmasının temelleri
Havalandırma ısıtıcısının uzun süre hizmet verebilmesi ve işlevlerini düzenli olarak yerine getirebilmesi için aşağıdaki kurallara uyulması gerekir:
- insanlı odadaki havanın kalitesini izleyin - bu göstergenin gereksinimleri GOST 12.1.005-88'de bulunabilir;
- sistemin kurulumu, ekli talimatlara uygun olarak ve üreticinin tavsiyeleri dikkate alınarak yapılmalıdır;
- soğutucunun sıcaklığını sınır değerin (+ 190 ° C) üzerine çıkarmayın;
- çalışma sırasında izin verilen basınç standartlarını aşmayın (yaklaşık 1,2 MPa);
- servis verilen odanın uzun süre soğutulmasından sonra, yavaş yavaş ısıtın (saatte yaklaşık 30 ° C);
- ortam sıcaklığının, eşanjör borularının yırtılmasına neden olabilecek 0 °C'nin altına düşmediğinden emin olun.
Isıtıcı, nem oranı yüksek bir odada kullanılacaksa, cihazın toz ve neme karşı dayanıklılık derecesi IP66'dan az olmamalıdır.
Arıza durumunda cihazın kendi kendine onarılması önerilmez. Bir servis merkezine başvurmanız ve pahalı bir cihazın restorasyonunu profesyonellere emanet etmeniz gerekir.
Satın almadan önce, şebekeden tüketilen güce karar vermeniz önerilir.
Su ısıtıcısı kullanmanın avantajları ve dezavantajları
Merkezi bir sıcak su sistemine bağlı ısıtıcıların avantajları:
- ısıtma boruları için aynı işlemlerle karşılaştırılabilir kurulum kolaylığı;
- her büyüklükteki odaların yüksek ısıtma hızı;
- operasyonel güvenlik;
- ısıtılmış hava akışını ayarlama yeteneği;
- doğrulanmış ve titiz tasarım.
Diğer modellere kıyasla ana avantajı, ek finansal yatırımların olmamasıdır (yeni bir birim satın alırken maliyetlere ek olarak).
Su ısıtıcılarının önemli bir dezavantajı, onu ev ortamında kullanmanın imkansızlığıdır. Bu durumda, elektrik tüketiminin sıkı bir şekilde kontrol edilmesini gerektiren elektrikli cihazlarla değiştirilirler. Cihazların bir başka dezavantajı, sıcaklığın 0 ° C'nin altına düştüğü, ısıtılmayan odalarda çalışmanın kabul edilemezliğidir.
