Polikarbonat, genellikle camın yerini alan sert, şeffaf bir plastiktir. Malzeme farklı kalınlıklarda plakalar şeklinde üretilmektedir. Günlük yaşamda, bir ev ustası, polikarbonat levhaların bir şekilde birbirine tutturulması gereken bir durumla uğraşmak zorundadır. Bunun için polikarbonat için özel bir yapıştırıcı kullanılır.
Polikarbonat için tutkal çeşitleri
Bu tür bileşimler, özellik ve özellikler açısından çok çeşitlidir. Ancak öncelikle bağlantının sağlamlığı ve güvenilirliği önemli olduğu için karışımlar bu parametrelere göre bölünür.
- Tek bileşenli - basit kompozisyon, kullanımı kolay. Karışım parçalara uygulanır ve birbirine bağlanır. Basit elemanlar bu şekilde yapıştırılır ve mutlaka sadece polikarbonat levhalar değil. Tek bileşenli bileşik, plastik ile metali, plastik ile kauçuğu birbirine bağlayabilir.
- İki bileşenli - böyle bir bileşim kullanıldığında 2 aşama ayırt edilir: yapıştırma aşaması ve sertleşme aşaması. Tutkal, zıt özelliklere sahip malzemelerden yapılmış karmaşık elemanları yapıştırmak için kullanılır. Daha güvenilirdir, ancak aynı zamanda daha pahalıdır.
Aşağıdaki bileşikleri kullanarak polikarbonat ve diğer malzemeleri birbirine yapıştırabilirsiniz.
- Poliüretan - şeffaf monolitik polikarbonatın yapıştırılması için kullanılır, çünkü bu tür yapıştırma pratikte görünmezdir. Kompozisyonun kullanımı zordur, uygulamak için özel araçlara ihtiyaç vardır.
- Silikon - hem monolitik hem de hücresel polikarbonat için kullanılır. Güvenli bir bağ sağlar. Kompozisyon dona karşı dayanıklıdır, dış mekan kullanımı için uygundur. Dezavantajı: Tutkal şeffaf değildir, beyaz, gri ve siyah kompozisyonlar mevcuttur.
- Etilen vinil asetat - yüksek elastikiyete sahiptir ve sudan hiç korkmaz. Uygulama için bir termal tabanca gereklidir. Diğer yapışkan karışımlarla karşılaştırıldığında, bu seçenek çok güçlü değildir, bu nedenle küçük parçaları yapıştırmak için daha sık kullanılır.
- Akrilik - düz levhaları birleştirmek için kullanılır: mobilya parçaları, aynalar. Çift taraflı bant şeklinde üretilen köpüklü bir modifikasyon kullanılır.
Sadece dikişin güvenilirliğini değil, aynı zamanda birleştirilecek malzemelerin yapışma kabiliyetini de değerlendirmek gerekir.
Kullanım metodu
Sıcak kürlenen yapıştırıcılar sıvı halde uygulanır. Bunun için bir termo tabanca kullanılır: Cihazın gövdesinde karışım ısıtılır, yapıştırılacak yüzeylere uygulanır ve soğutulduğunda sertleşir. Bu yöntem, küçük parçaların bağlanması için önerilir.
Adım adım talimatları izleyerek kendin yap yapıştırma.
- Kompozisyon bir çubuk şeklinde mevcuttur. Burada soğuk tutulur.
- Kullanmadan önce çubuk, ısıtıldığı bir ısı tabancasına yerleştirilir. Karışım yavaş yavaş erir.
- Tetiğe basılarak, erimiş kütlenin gerekli kısmı sıkılır.
- 2 parçayı birleştirin ve kompozisyon ayarlanana kadar 5-10 saniye basılı tutun. Nihai sertleşme birkaç saat içinde gerçekleşir.
Tüm sıcak sertleşen bileşiklerin ortak bir dezavantajı vardır. Yüksek nemin etkisi altında dikiş gücünü kaybeder. Bu nedenle banyoda, yüzme havuzunda, temiz havada kullanılan yapılar için su direnci arttırılmış bir yapıştırıcı seçmeniz gerekir.
Soğuk kürlenen yapıştırıcı sıvı halde sunulur ve geleneksel aletler kullanılarak yüzeye uygulanır.
Monolitik polikarbonat için köpük yapıştırıcı üretilir.Yarı akışkan yapı, bir tür taşıyıcıya uygulanır - genellikle bant. Ve sonra böyle bir şeride 2 parça bağlanır.
Sıcak yapıştırma, soğuk yapıştırmadan daha güçlü bir bağ sağlar.
Karmaşık ve basit yapılarda polikarbonat nasıl yapıştırılır
Hücresel veya monolitik polikarbonatın birbirine nasıl yapıştırılacağı, yalnızca dikişin gerekli gücüne bağlıdır. Yüzeylerin yapışma özellikleri aynıdır. Bununla birlikte, petek malzeme tabakaları daha hafiftir, bu nedenle yapıştırma için daha küçük bir malzeme tabakası gereklidir.
Parçalar sıkıca yapıştırılacaksa sıcak kür yapıştırıcı kullanılır. Küçük parçaları bağlarken bir termal tabanca kullanılır. Büyük parçalar yapıştırılırsa, bileşim özel kaplarda ısıtılır. Ek olarak, yapışkan karışımın kendisinin özellikleri de dikkate alınır. Monolitik polikarbonat plakaları birbirine yapıştırmak için bir poliüretan bileşiği almak daha iyidir. Katılaştığında şeffaf bir dikiş oluşturur, ultraviyole radyasyonun etkisine karşı duyarsızdır ve kimyasal olarak agresif maddelerin etkisine karşı dirençlidir.
Buradaki mukavemet, daha aktif bir polimerizasyon işlemi ile sağlanır.
Yüksek mukavemet gerektirmeyen hafif parçaların birleştirilmesi için, örneğin küçük dekoratif yapılarda soğuk kürleme tutkalı uygundur. Günlük yaşamda, bir serayı camlarken tabakaları sabitlemek için bile kullanılır.
Polikarbonatı sabitlemek için uygun olmayan nedir
Paradan tasarruf etme ve mevcut malzemeleri yapıştırma için kullanma girişimi, iyi bir şeye yol açmaz. İnşaat forumlarında, solventlerin yapıştırıcı için temel olarak kullanılmasına ilişkin bir öneri bulabilirsiniz. Bir eklem sağlar, ancak dayanıklı değildir. Bir yıl sonra çatlaklar ortaya çıkar ve dikişin etrafındaki malzeme bulanıklaşır.
Alkali bazlı formülasyonlar alamazsınız. Bu madde yavaş yavaş polikarbonatı aşındırır. Malzeme bulanıklaşır, sonra kabarcıklarla kaplanır, parçalanır.
Solvent ve ezilmiş polikarbonatın ev yapımı versiyonu daha iyi değildir. Kompozisyon viskoz olduğu ortaya çıkıyor, hızla kuruyor ve sertleşiyor. Ancak bağlantı kırılgandır ve yüke dayanamaz.
Tutkal kullanmak için ipuçları
Polikarbonatın yapıştırılmasının uzun süre dayanabilmesi için bazı kurallara uyulur.
- Sıcak kür yapıştırıcı ön ısıtma gerektirir. Soğuk kullanmak yasaktır.
- Önceden yapıştırılmış yüzeylerin zımparalanması tavsiye edilir. Böylece ek bir rölyef oluşturulur, bağlantı yüzeyi arttırılır.
- Özellikle polikarbonatı başka bir malzemeye yapıştırırken - metal, ahşap, kauçuk - yüzeylerin astar ile işlenmesi önerilir.
- Yapıştırmadan önce küçük bir malzeme parçası üzerinde test etmek en iyisidir.
Polikarbonat, çatlaklar, ufalanma, mekanik hasar ortaya çıktığında yapıştırılırsa, bağlantı elemanlarını vida ve yapıştırma ile birleştirin.
