Farklı ebb genişliklerinin açıları nasıl ayarlanır

Duvarların dekoratif yüzeyini korumak ve temelin ve kör alanın hizmet ömrünü artırmak için, binadan yağmur ve eriyen suyun drenajını sağlamak gerekir. Özel ve belediye inşaat projeleri aşırı nemden korunmaya ihtiyaç duyar.

Oluk çeşitleri

İç ve dış oluklar arasında ayrım yapın. İçi düz çatılı yapılarda kullanılır. Her türlü eğimli çatı, harici bir drenaj sistemi ile donatılmıştır. Çatının alanı, temelin taşıma kapasitesi, binanın amacı ve kat sayısı, drenaj borusu için malzeme seçimini etkiler. Endüstri, temel unsurlardan oluşan metal ve plastik sistemler üretir:

  • Oluklar, çatı çıkıntısının çevresi boyunca eriyik ve yağmur suyunu almak için kullanılır.
  • Konektörler, olukların yatay olarak birleştirilmesi için tasarlanmıştır.
  • Ebb'yi binanın köşelerine monte etmek için dış ve iç köşeler gereklidir.
  • Huni, drenaj sisteminin yatay ve dikey kısımları arasında bir geçiş elemanı görevi görür.
  • Kenarlarda suyun süzülmemesi için oluk tapaları kullanılmaktadır.
  • Braketler, drenaj sistemini çatı altı boşluğuna asmak ve boruyu binanın cephesine sabitlemek için bir sabitleme elemanıdır.
  • Boru, tahliyenin dikey kısmıdır. Oluktan su almak ve sıvıyı boşaltmak için tasarlanmıştır.
  • Drenaj borusu dirseği veya dirseği, borunun yönünü değiştirmeye yarar. Detay, cephenin çıkıntılı kısımlarını özetlemek için kullanılır. Oluklu veya sabit büküm açılı dirsekler vardır. En yaygın açılar 45, 60 ve 90 derecedir.
  • Drenaj borusunun işareti, suyu tabandan çıkarmak için tasarlanmış bir tür dizdir.
  • Koruyucu elemanlar. Oluk ağı ve huni kapağı, yaprakları ve diğer kalıntıları sistemden uzak tutarak tıkanmayı önler.

Kurulum aynı tipteki elemanlar tarafından gerçekleştirilir, farklı sistemlerin boru ve bağlantı parçalarının kombinasyonu pratik değildir.

Metal yapılar

Metal sistem oldukça gürültülü ama plastik olandan daha dayanıklı

Drenaj sistemi aşağıdaki gereksinimleri karşılamalıdır:

  • mekanik mukavemet;
  • kimyasal direnç;
  • hafif;
  • düşük maliyetli;
  • Kurulum kolaylığı.

Alaşım bileşiminden bağımsız olarak metal drenaj boruları çıkışlarının ortak bir dezavantajı vardır - yüksek düzeyde gürültü.

  • Galvanizli çelik drenaj sistemleri korozyona uğramaz, nispeten hafif ve düşük maliyetlidir.
  • Pural veya galvanizli polimer kaplı, kaplama rengi seçimi nedeniyle popülerlik kazanmaktadır. Pural ürünleri yüksek kimyasal dirence sahiptir. Nakliye ve kurulum sırasında dikkatli olunmalıdır, çünkü polimer kaplama oldukça kırılgandır. Koruyucu tabakanın zarar görmesi pas lekelerinin oluşumuna katkıda bulunur.
  • Endüstriyel üretim alüminyum damlalıklar lake veya kalıcı olarak boyanmıştır. Olumsuz doğal etkilere karşı yeterli dirence sahip olun. Elemanlar bir sızdırmazlık maddesi kullanılarak perçinlenir. Drenaj sistemini metal saclardan monte ederek, kurulum yerinde bükerek paradan tasarruf edebilirsiniz.
  • Bakır oluklar güzel, dayanıklı ve pahalıdır.
  • Titanyum-çinko oluklar en dayanıklı olarak kabul edilir, hizmet ömürleri 150 yılı aşmaktadır. Son derece yüksek fiyat nedeniyle toplu inşaatta kullanılmadılar.

Metal ürünler seçerken, kar veya buzun erimesi sonucu ürün deforme olduğunda tüketici kalitesinin düştüğü anlaşılmalıdır.

Plastik yapılar

Plastik oluk sistemi daha az ses çıkarır, geniş renk yelpazesine sahiptir

PVC ürünleri, aşağıdakileri birleştiren yüksek tüketici nitelikleri ile ayırt edilir:

  • düşük maliyetli;
  • geniş renk yelpazesi;
  • hafif;
  • Kurulum kolaylığı;
  • kimyasal direnç.

Metal boruların aksine PVC borular drenaj işlemi sırasında ses çıkarmaz. PVC damlamaların mekanik mukavemeti, sistemin kurulum kurallarına uyulması şartıyla oldukça yüksektir. Çok çeşitli bağlantı ve sabitleme elemanları, farklı çaplarda boru ve olukların varlığı, karmaşık konfigürasyondaki drenaj sistemlerini toplamanıza izin verir.

Drenaj sisteminin montajı

Drenaj sisteminin toplam uzunluğunun ve çapının hesaplanması, çatının alanı ve eğimine bağlıdır. Uzman bir mağaza danışmanı, doğru braketleri ve bağlantı parçalarını seçmenize yardımcı olabilir. Birleşik yapısal elemanlar montaj sürecini hızlandırır.

Yatay bir bölümün montajı

Çalışmaya başlamadan önce, toplama alanının yatay bölümünü işaretlemek gerekir. Suyun doğal hareketi için lineer metre başına 5 ila 20 mm aralığında bir eğimi korumak gerekir. Çatı yapısına bağlı olarak, braketler mertek ayaklarına veya rüzgar tahtasına takılır.

  • Çatı eğiminin uzunluğuna göre yükseklik farkını hesaplayın.
  • İlk braketi, çatı çıkıntısı ile oluğun üstü arasında en az 3 cm mesafe kalacak şekilde sabitleyin.Bu kurala uyulmaması, bir çığ sırasında olukların kırılmasına neden olacaktır.
  • Son braketin bağlantı yerini hesaplanan seviyede işaretleyin, ancak sert bir şekilde sabitlemeyin, daha sonra yüksekliği ayarlamanız gerekecektir.
  • İpliği ilk ve son braketler arasında gerin, ara braketler için bağlantı noktalarını işaretleyin.
  • Olukları, aralarında doğrusal genleşme için 3-4 mm bırakarak yerleştirin. Birleştirme için üretici tarafından sağlanan bağlantı elemanlarını kullanın.
  • Olukların kenarlarına tapalar takın.

Braketin bağlantı elemanının altına takılmasına izin verilmez.

Drenaj borusunun hunisi, oluğun ucundan 40-70 cm uzaklıkta bulunur, bu nedenle suyun huniye hareketini sağlamak için son braket tasarım yüksekliğinden 0,5-1 cm yükseltilmelidir.

köşebent

Kalça çatıda veya karmaşık geometrili bir çatıda bir oluğun düzenlenmesi, köşe bağlantılarının kullanılmasını gerektirir. PVC saçak için lineer bağlantı elemanları prensibine göre yapılır. Köşe bağlantısının tasarımı, dış ve iç köşeleri atlamak için kullanılmasına izin verir. Metal sistemleri kurarken, ebb'lerin kenarları açılı olarak kesilir, birleştirilir ve harici bir manşonla sabitlenir.

Dikey kesit

Drenaj sisteminin dikey kısmı borulardan toplanır. Sistemin yatay kısmından dikey kısmına geçmek için dizler kullanılmalıdır. Daha az bükülme, daha az tıkanma olasılığı. Borular, braketler kullanılarak duvara sabitlenir. Bir bina seviyesi kullanarak doğru kurulumu kontrol ederek dikeyin kesinlikle korunması gerekir.

Drenaj işareti

Son olarak, bir drenaj çıkışı monte edilir. Drenaj deliğinin yüksekliği, toprak veya kör alandan 20 ila 40 cm arasında değişir. Su tahliye mesafesi bina duvarından en az 50 cm olmalıdır. Drenajı bir depolama tankına, fırtına kanalizasyonuna, filtreleme kuyusuna, drenaj sistemine veya en yakın rezervuara çekmek mümkündür.

Drenaj sisteminin doğru hesaplanması ve kaliteli montajı binanın ömrünü uzatacaktır.

home.techinfus.com/tr/
Yorum ekle

Yapı temeli

Havalandırma

Isıtma