Toprakların inşaat sınıflandırması - çeşitleri nelerdir

İnşaata başlamadan önce, zeminlerin özelliklerini ve özelliklerini belirlemek için jeolojik araştırmalar yapılır. En uygun temel tipini seçmek için gereklidirler. Büzülme süreçleri ve tabanın güvenilirliği doğrudan sahadaki toprağın özelliklerine bağlıdır.

Zeminlerin inşaat sınıflandırması

İnşaatta zemin, binanın temelinin düzenlendiği tüm gevşek kırıntılı kayaçlar olarak adlandırılır.

Jeolojik araştırmalarda kullanılan tanımları standardize etmek için, zeminlerin bina sınıflandırması için genel bir standart kabul edilmiştir. Toprakları yapısal ilişkilere, bileşime ve yapıya göre sınıflara, türlere ve çeşitlere ayırır.

Başlangıçta, inşaatçılar SNiP II-15-74'ten gelen bilgileri kullandılar. Şimdi gerekirse GOST 25100-2011'e bakın.

Mukavemete göre toprak türleri

Toprak türlerini sınıflandırırken 2 ana grup vardır:

• Kayalık - sürekli bir masifte oluşan ve katı yapısal bağlantılara sahip kayalar. Bunlar suya dayanıklı ve neredeyse sıkıştırılamaz topraklardır. Bu tip kireçtaşı, kumtaşı, granit, bazalt ve diğerlerini içerir. Çatlakların yokluğunda, binalar için sağlam bir temel görevi görürler. Kırık tabakaların taşıma kapasitesi azalır.
• Kayalık olmayan - zayıflamış yapısal bağlara sahip bir grup dağınık toprak. Çeşitli boyutlarda mineral parçacıklardan oluşurlar, kökenlerine göre tortul ve yapay olarak alt bölümlere ayrılırlar. Sedimanter kayaçlar, kayaların tahrip olması ve ayrışması sonucu oluşur. Yapay topraklar sıkıştırma, ıslah veya doldurmanın sonucudur. Dispersiyonlu zeminler kohezyonlu (kil, tınlı) ve tutarsızdır (kum).

Donmuş topraklar ayrı bir sınıfa ayrılır. Doğal veya insan yapımı dondurma sonucu oluşurlar. Donmuş temeller, kriyojenik bağlar nedeniyle güçlüdür, ancak hava sıcaklığındaki mevsimsel değişiklikler nedeniyle parametre dalgalanır. Sadece permafrost bölgesinde bu tür topraklar stabildir.

Her sınıfın menşei, yapısı, bileşimi ve özelliklerinden dolayı kendi türleri, türleri ve çeşitleri vardır.

Toprakların temel özellikleri

Toprak özelliklerinin incelenmesi, inşaat teknolojisinin seçimi ve toprak işlerinin maliyetinin hesaplanması için gereklidir.

• Granülometrik bileşim - farklı fraksiyonlardaki parçacıkların yüzdesi.
• Su geçirgenliği, nemin gözeneklerden geçmesine izin verme yeteneğidir.
• Bağlantı - bazın gücünü etkileyen yapısal bağların doğası ve gücü.
• Gözeneklilik, hava gözeneklerinin toplam hacme oranıdır.
• Plastisite, artan yük ile deformasyon derecesidir.
• Büzülme - kurutma ve sıkıştırma sırasında hacimde azalma.

Zeminlerin sınıflandırma işaretleri, temel türünü belirlemeye yardımcı olacaktır.

Kayalık

Magmatik püskürmeler, metamorfik süreçler veya tortul parçalarda çimentolanma ile oluşan sıkı kayaçlar. Düşük büzülme ile karakterize edilirler, suya doyduğunda mukavemet kaybetmezler. Kayaların dezavantajı, gelişimin karmaşıklığıdır. Tabanın gücü nedeniyle, evin temeli yüzeye serilir.

yarı kayalık

Bağların çimentolanması açısından kaya analoglarından daha düşük olan bir grup kaya. Bir veya daha fazla mineralden (alçıtaşı, kabuklu kireçtaşı, tebeşir, silttaşı) oluşurlar. Yarı kayalık toprakların olumsuz bir özelliği, su ile etkileşime girdiğinde çözünürlük ve yumuşamadır. Bina temelinin derinliğini seçerken, taşıma kapasitesindeki çökme ve azalma dikkate alınır.

Kumlu

Toprak, küçük kuvars parçacıkları ve diğer mineralleri içerir. Boyutları 0.05-2 mm'dir, yapısı serbesttir. İri taneli kumlu toprak iyi taşıma kapasitesine sahiptir. Sahada düşük yeraltı suyu seviyesi varsa herhangi bir evin inşaatı için uygundur. Kaba ve orta fraksiyonlu kumlar plastik değildir, neredeyse su ile yıkanmaz, şişmez.

Killi

İnce silt silikat parçacıklarından oluşan bir tür bağlı toprak. Nem miktarına bağlı olarak toprak katı, plastik veya akışkan kıvamdadır. Kil yük altında sıkışır, sıkıştırma hızı düşüktür, bu nedenle binaların oturması gecikir. Katı halde killi toprak sağlam bir temeldir. Su, negatif sıcaklıkların etkisi altında gözeneklere girdiğinde kabarma süreçleri meydana gelir.

Büyük kırıntılı

Aralarında 2 mm'den büyük parçaların hakim olduğu kaya parçaları. Bir örnek çakıl, kırma taş, çakıllardır. Toprağın gücü, enkazın doğasına bağlıdır. Magmatik kökenli kayalık kısımlar oldukça dayanıklıdır. Toprağın yoğunluğu, parçaların yerleşiminin tekdüzeliği ile ilgilidir. Düşük sıkıştırılabilirlik ve iyi su geçirgenliği ile karakterizedir.

Tın ve kumlu tın özellikleri, kum ve kil parçacıklarının yüzdesine bağlıdır.

Bir temel inşa ederken toprakların özellikleri neleri etkiler?

İnşa edilen binanın sağlamlığı ve dayanıklılığı, alttaki kayanın bileşimine ve özelliklerine bağlıdır. Yetersiz taşıma kapasitesi, kabarma veya çökme eğilimi, evin duvarlarının ve temelin bütünlüğünde çatlaklara, bozulmalara ve diğer sorunlara yol açar.

Ayrıca, arazi kazısı yöntemi ve ekipman seçimi, alanın jeolojik özelliklerine bağlıdır. Hafriyat elle, makine ile veya patlayıcı yöntemlerle yapılır. Özel inşaatlarda toprağın yoğunluğuna göre kürek, kazma, levye, kriko kullanılmaktadır. Toprağın yoğunluğu, kazı duvarlarının ve eğimlerinin oluşumunu etkiler. Kaba topraklarda, donatı olmadan 2 m derinliğe kadar dikey duvarlara ve kumlu topraklarda sadece 1 m'ye kadar izin verilir.

Güçlü topraklar (kayalık, iri taneli, kumlu), çeşitli katlı evlerin inşası için uygundur ve temel için özel gereksinimleri yoktur. Zayıf topraklarda, yüksek düzeyde yeraltı suyu, sütunlu, kazıklı temeller veya monolitik betonarme döşeme düzenlenir. Kabarmaya meyilli killi topraklar için, donma noktasının altına gömülü bir şerit temel döşenmesi gerekir.

Toprak özelliklerinin gözle belirlenmesi

Mühendislik ve jeolojik araştırmalar uzman kuruluşlar tarafından yürütülmektedir. Temsilcileri kuyular açar ve laboratuvar çalışması için numune alır. Bu prosedür pahalıdır, bu nedenle bazı arazi sahipleri toprağın türünü ve yeraltı suyunun derinliğini kendi başlarına belirler.

Numune almak için gelecekteki temelin derinliğine eşit bir delik kazmanız gerekecektir. Birkaç basit yöntem, toprağın özelliklerini belirlemeye yardımcı olacaktır:

organoleptik

Toprağın bileşimini bilmenin en kolay yolu görme ve dokunma duyularınızı kullanmaktır.

• Kum - topaklar oluşmaz, parçacıklar homojen, katı, iyi görünür. Kum tanelerinin boyutu da görsel olarak değerlendirilebilir. Çakıllı kumda 5 mm'ye kadar, kaba kumda - 2 mm'ye kadar, orta - yaklaşık 1 mm.
• Kumlu balçık - tozlu parçacıklar nedeniyle un gibi hissediyor; sıkıldığında hızla parçalanıyor.
• Tın - kum taneleri zayıf hissedilir, ıslak topaklar iyi tutulur.
• Kil - ıslandığında ince sarımsı bir toz ellere yapışır ve sert topaklar oluşur.

Toprağın türü görünümüne göre belirlenir: kil ve balçık, çekiçle vurulduğunda parçalanan sert parçalardır, kumlu balçık elle sıkıldığında parçalanır, kum topaklar oluşturmaz.

Bir halkaya yuvarlanmak

Yöntem de basittir - bir avuç toprağı nemlendirmeniz, bir turnike yuvarlamaya çalışmanız ve ondan bir halka çıkarmanız gerekir. Kamçı kumdan çıkmayacak, ancak kumlu balçıktan hızla parçalanacak. Kordon yuvarlanıyor ancak büküldüğünde çatlıyorsa, balçıktır. Plastik kilden yüzük yapmak kolaydır.

Farklı toprak türlerinin yüzdesi

1 litrelik temiz bir kavanoza ihtiyacınız olacak. Yarısına kadar çalışılan toprakla kaplanır, daha sonra su ile üstüne dökülür. Birkaç saatten 2-3 güne kadar süren çökeltme işleminden sonra, toprak katmanlarının yüksekliği ölçülür ve yüzdesi hesaplanır. Alt tabaka kumdan yapılacak, daha sonra tozlu parçacıklarla kumlu balçık, üst kısım kil olacaktır.

İnşaata uygun alanların çoğu tortul kayaçlardır. Tasarımcı, özelliklerini bilerek, temeli oluşturmanın en iyi yolunu seçebilir.