Kablo döşerken güvenilir bir elektrik kontağı kurmak göründüğü kadar kolay değildir. Bu özellikle alüminyum teller için geçerlidir: metalin fiziksel özellikleri nedeniyle, bunları bağlarken sorunlar ortaya çıkabilir.
Alüminyum tellerin özellikleri
PUE kurallarına göre, yerleşim yerlerinde kurulum sırasında alüminyum iletkenlerin kullanılması yasaktır.
Alüminyum tel, bakıra kıyasla daha düşük bir fiyata sahip olan ucuz bir çözümdür. Anında kalın bir oksit film ile kaplandığı için korozyona uğramaz. Düşük özgül ağırlığa sahiptir.
Ana dezavantaj, alüminyumun düşük elektrik iletkenliğidir. 59,5 μS × m olan bakırdan neredeyse iki kat daha kötü olan 37.9 μS × m'dir. İletkenin düşük esnekliği, tekrarlanan mekanik strese maruz kaldığı yerlerde kurulumu imkansız hale getirir.
Dört tip tel bağlantısı vardır: sıkma, sıkıştırma, kaynak, lehimleme. Sıkma manşonları ve klemensler, yüksek mekanik direncin gerekli olmadığı yerlerde kolay ve hızlı kablo montajı sağlar. Lehimleme ve kaynaklama en dayanıklı ve güvenilir bağlantıyı sağlayacaktır, ancak bunlar beceri ve özel aletlerin kullanılmasını gerektirir.
presleme yöntemi
Presleme, damarların yerleştirildiği özel bir manşon kullanılarak gerçekleştirilir, ardından özel bir aletle - bir kıvırıcıyla kıvrılırlar. Manşonlar çap, uzunluk ve uygulama malzemesi bakımından farklılık gösterir. Kabloyu takarken sadece alüminyum veya pirinç manşonlar kullanın. Pirinç elemanları kullanarak hem alüminyumu alüminyuma hem de bakırı alüminyum tellere bağlamak mümkündür.
Alüminyum iletkenleri bağlarken bakır içeren manşonlar kullanılmamalıdır. Bu iki metal, alüminyumun hızlandırılmış yıkımına yol açan bir galvanik çift oluşturur.
Farklı kesitlere sahip iletkenleri bağlamak için, farklı çaplarda giriş deliklerine sahip özel manşonlar kullanılır.
Manşon çapının doğru seçimi, zincir bölümünü aşırı ısınmadan koruyacaktır. Daha büyük bir çap, küçük bir temas yaması ve dirençte bir artış sağlayacaktır. Kovanın enine kesiti daha küçükse, iletken özellikleri de olumsuz yönde etkileyecek olan damarların enine kesitini azaltmak gerekir.
Sıkıştırma yöntemi
Bir bağlantı kutusundaki bir kabloyu yönlendirirken, bitişik iletkenlerin yanlışlıkla teması oldukça istenmeyen bir durumdur. Bu amaçla klemensler kullanılır.
Terminal, içine kabloların yerleştirildiği yalıtılmış bir manşondur. İçeride, sabitlemek için bir vida veya bir yay kullanılır.
Çok telli bir telin takılması amaçlanıyorsa, terminale takmadan önce, teması iyileştirecek ve sıkışma olasılığını azaltacak özel bir manşonla kıvırmak gerekir.
Vida bağlantılı klemensler kullanarak, göbeğin vidayla kesilmesini ve ardından tahribatını önlemek için kenetleme kuvvetini net bir şekilde kontrol etmek gerekir. Wago klemensleri bu dezavantajdan yoksundur. İçlerinde çekirdek sabitleme mekanizması bir pirinç levha ve bir yaydır. Bileşimde pirinç kullanılması, farklı metallerden kabloların güvenli bir şekilde bağlanmasını mümkün kılar.
Kaynak yöntemi
Kaynak, en iyi elektriksel teması sağlar. Elde edilen bağlantının homojenliğinden dolayı devre bölümünün direncinin artması sorunu yoktur.
1 kW'a kadar çıkış gücüne ve 14-20 V aralığında ayarlanabilir gerilime sahip bir kaynak makinesi kullanılmaktadır.Bükümün sonunda, çapı yaklaşık olarak büküme eşit olan bir damla oluşursa, kaynak başarılı kabul edilir.
Sonunda kaynak yaparken, teller bir karbon iletkeni ile gerçekleştirilir. Maruz kalma süresi 2 saniyeyi geçmemelidir.
Tellerin gaz kaynağı için bir seçenek vardır. Bir inert gaz atmosferinde, süreci büyük ölçüde kolaylaştıran bir oksit filminin oluşumu durur, ancak özel bilgi ve ekipman gereklidir.
Lehimleme yöntemi
Yüzeyi kalaylamadan önce oksit filmini çıkarın. Bu, örneğin zımpara kağıdı veya metal kıllı bir fırça ile veya özel bir kimyasal akı yardımıyla mekanik hareketle yapılabilir. Suda eriyen beyaz bir toz olup daha sonra kalaylı damarların uçlarına sürülür.
Alüminyumun havada oksidasyonu birkaç saniye içinde gerçekleşir, bu nedenle oksitleri tek başına mekanik hareketle uzaklaştırmak mümkün olmayacaktır. Flux ve yüzey temizliğinin birlikte kullanılması tavsiye edilir.
İki çekirdek lehimlenirse, 60 W'lık bir havya yeterli olacaktır. Büyük bir kesite sahip teller için ve bükümlü bükümleri lehimlerken, 150 watt veya daha fazla güce sahip bir havyaya ihtiyacınız olacaktır.
Lehimdeki kalay en az %50 olmalıdır. %60-90 içerikli lehim alabilirsiniz.
Adımlarda alüminyum lehimleme:
- Yüzeyi yağdan arındırın. Benzin, alkol yapacak. Bu oksit filmi inceltecektir.
- Telleri gerekli pozisyonda sabitleyin.
- Akı uygulayın. Kabloların ek yerlerine takıldığından emin olun.
- Bükümü bir havya veya gaz meşalesi ile ısıtın. İkinci durumda, metal hızla ısındığından ve eriyebileceğinden dikkatli olmalısınız.
- Kavşağı tamir et. Tek tip bir parlak film görünene kadar lehimi bir havya ile hafifçe öğütün.
Uygun şekilde işlenmiş bir yüzey, karakteristik bir metalik parlaklık kazanacaktır. Sarkmış ve kalaylanmamış alanların görünümüne izin verilmemelidir.
Kalay lehim korozyona karşı hassastır, bu nedenle bitmiş bağlantı vernik ile işlenir.
Telleri uzatırken, zor koşullarda çalışması bekleniyorsa, lehimli veya kaynaklı bir bağlantı kendini en iyi şekilde gösterecektir. Günlük yaşamda, mekanik strese maruz kalmayan kablolar için bir manşonla sıkmak oldukça uygundur.
