Elektrik şebekelerinde elektrik kaybını neyin oluşturduğunu anlamak için güç kaynağı sisteminin kendisini anlamanız gerekir. Her biri belirli koşullar altında üretken olmayan maliyetlere katkıda bulunan bir dizi yapısal unsurdan oluşur. Ayrıca, trafo merkezlerinin yardımcı ekipmanları için kendi ihtiyaçlarını karşılama ihtiyacı ile ilişkilendirilebilirler. Bundan, elektrik devrelerinde kayıp olmadan yapmanın neredeyse imkansız olduğu anlaşılmaktadır.
Türler ve yapı
Enerji tasarrufu açısından elektrik şebekelerindeki kayıplar, tedarikçi tarafından sağlanan elektrik ile tüketicinin fiilen aldığı enerji arasındaki farktır. Gerçek değerlerini standardize etmek ve hesaplamak için aşağıdaki sınıflandırma benimsenmiştir:
- teknolojik nitelikteki kayıplar;
- işletme (ticari) maliyetleri;
- gerçek ek yük.
Teknik kayıplar, güç kaynağı hatlarının döşenmesinin özelliklerinin yanı sıra kontaklardaki enerji dağılımından kaynaklanmaktadır. Bu aynı zamanda sağlanan elektrik enerjisinin yardımcı ekipman ihtiyaçları için bir kısmının seçimini de içerir. Teknolojik bileşen, yük devrelerindeki maliyetleri ve iklim bileşenini içerir.
İkinci faktör - ticari - genellikle kontrol edilen parametreleri ölçen aletlerin hatası gibi kurtarılamaz nedenlerle ilişkilidir. Ayrıca hatalı tüketim okumaları ve enerji hırsızlığıyla ilgili bir dizi nüansı da hesaba katar.
Yapılan çalışmalar, yüksek voltajlı enerji hatları ile enerji iletiminin (yüzde 64'e kadar) maksimum maliyet seviyesinin düştüğünü ikna edici bir şekilde kanıtlamaktadır.
Bunların çoğu koroner deşarja bağlı hava iyonizasyonu için yapılan harcamalardır (%17). Gerçek kayıplara, en başta belirlenen kayıplar denir - serbest bırakılan ürün ile tüketilen hacim arasındaki fark. Basitleştirilmiş hesaplamalarıyla, bazen açıklanan iki bileşen basitçe toplanır. Bununla birlikte, pratikte, bu göstergeyi hesaplama tekniğinin biraz farklı olduğu ortaya çıkıyor. Bunu belirlemek için, diğer tüm bileşenleri dikkate alarak tellerdeki kayıpları hesaplamak için zamana göre test edilmiş bir metodoloji kullanılır.
Özel bir formüle göre gerçek değerleri, aşağıdaki bileşenler eksi ağa enerji akışına eşittir:
- özel bir tüketici tarafından alınan hacim;
- güç sisteminin diğer dallarına akar;
- kendi teknolojik ihtiyaçları.
Daha sonra sonuç, şebekeye giren elektrik miktarı eksi kayıp, eksi akış ve yardımcı ihtiyaçların olmadığı yüklerde tüketime bölünür. Uzlaştırma işleminin son aşamasında, nihai rakam %100 ile çarpılır. Sonucu mutlak değerlerde almak istiyorsanız, bu yöntemi kullanmak yalnızca bir pay hesaplamakla sınırlıdır.
Ek yük olmadan yükün belirlenmesi
Daha önce ele alınan formülde, trafo merkezlerinde kurulu ticari ölçüm cihazları aracılığıyla belirlenen kayıpsız yük kavramı tanıtılmaktadır.Herhangi bir işletme veya devlet kuruluşu, bağlantı noktasında ayrı bir sayaç tarafından kaydedilen elektrik şebekesindeki kayıpları bağımsız olarak öder. "Akışlar" ayrıca kayıpsız enerji tüketimi kategorisine de atıfta bulunur (bunun hesaplanması daha uygundur). Bir güç sisteminden diğerine yönlendirilen kısmı kastediyorlar. Bu hacimleri hesaba katmak için ayrı ölçüm aletleri de kullanılır.
kendi ihtiyaçları
Kendi ihtiyaçları genellikle gerçek kayıplar olarak sınıflandırılır. Bu göstergede, aşağıdaki nesnelerin sağlığını koruma maliyetlerini sabitlemek gelenekseldir:
- içlerinde transformatör bulunan trafo merkezleri;
- idari binalar, yardımcı binalar vb.
Eşyaların her biri, bu tür tüketici için normalize edilen oranda toplam tutara dahil edilir.
En önemli katkı, ana servis ekipmanını barındırdıkları için bölgesel trafo merkezleri tarafından yapılır. Elektriğin dönüştürülmesinden sorumlu düğümlerin normal çalışmasını ve tüketiciye teslim edilmesini sağlar.
Bu maliyetlerin değerini sabitlemek için trafo merkezleri kendi ölçüm cihazlarını kurar.
Geleneksel olarak söz konusu kategoriye ait olan tüketicilerin listesi:
- bir dizi trafo ekipmanının tamamen soğutulmasını garanti eden havalandırma sistemleri;
- teknolojik odalar için ısıtma ve havalandırma sistemleri ile bunlara kurulu aydınlatma ağları;
- trafo merkezlerine bitişik sektörlerde ve bölgelerde bulunan aydınlatma cihazları;
- pil şarjı için tesis ekipmanı;
- dış mekan kurulumları için ısıtma sistemleri (özellikle hava anahtarlarını kontrol etmek için);
- kompresörler ve aksesuarlar.
Bu tür ekipman, onarım çalışmaları için ve ayrıca yardımcı ekipmanın restorasyonu için kullanılan cihazları ve araçları içerir.
Ticari bileşen
Her şeyden önce, bu bileşen, son kullanıcılara ait ölçüm cihazlarının özellikleriyle (özellikle hatalarıyla) ilgilidir. Bu tür kayıpları azaltmak için, pratikte başarıyla uygulanan bir dizi özel önlem geliştirilmiştir. Ticari kategori, yalnızca belirli bir tüketiciyi faturalandırırken yapılan hataları değil, aynı zamanda hesaba katılmayan elektrik hırsızlığını da içerir. İlk durumda, en sık aşağıdaki nedenlerle ortaya çıkarlar:
- elektrik tedarik sözleşmesi, tüketici ve kendisine atanan nesneye ait bilanço hakkında eksik veya tamamen doğru olmayan bilgiler içeriyor;
- seçilen tarifeyi gösterirken hata;
- ölçüm cihazlarının çalışması üzerinde kontrol eksikliği (bu durum özellikle bahçe kooperatifleri ve SNT için tipiktir);
- önceden düzenlenmiş faturaların düzeltilmesinden kaynaklanan yanlışlıklar vb.
Nesnenin bilanço mülkiyetinin sınırlarının tartışmalı tanımından kaynaklanan tipik hatalar, Rusya Federasyonu mevzuatında öngörülen şekilde çözülür.
Hırsızlık sorununun tüm medeni ülkelerde çözülmesi zordur. Bu hukuka aykırı eylemler ilgili makamlar tarafından sürekli olarak bastırılmakta, davalar yerel mahkemelere gönderilmektedir. Bu tür hırsızlıkların zirvesi geleneksel olarak kış mevsimine düşer ve ülkenin merkezi ısı kaynağı ile ilgili sorunların olduğu bölgelerdedir.
Bu yalnızca, enerji kaynaklarının her bir kategorisi için maliyetlerin ticari bileşenlerinin birbirine bağlılığını doğrular.
Elektrik kaçağının ana nedenleri
Elektrik kayıplarını hesaplamak için yetkin bir yaklaşım, ortaya çıkma nedenlerini hesaba katmak anlamına gelir.Bir sorunu araştırırken, atık kaynaklarını zaten bilinen sınıflandırmaya göre ayırmalısınız. Genellikle aşağıdaki unsurlarla ilişkilendirilen teknik bileşenle başlamalısınız:
- transformatörler;
- yüksek gerilim kablosu veya havai hat;
- hat servis ekipmanları.
Herhangi bir güç transformatörü, çerçevesi bir ferromanyetik çekirdeğe bağlı olan birkaç sargıya sahiptir. İçinde, elektriğin çoğu kaybolur ve bu ısıya dönüşür (daha sonra sadece uzaya dağılır).
Elektrik şebekesinin çeşitli elemanlarındaki kayıp miktarı, çalışma modundan da etkilenir: boşta veya "yük altında". İlk durumda, iç ve dış faktörlerden bağımsız olarak sabit olarak değerlendirilirler. Bir tüketici bağlandığında, kayıpların seviyesi, devredeki her gün değişen yük akımının değerine bağlıdır. Bu nedenle, değerlendirmek için belirli bir süre (örneğin bir ay boyunca) statik gözlemler yapılır.
İletkenlerin ısınmasının yanı sıra korona deşarjı ile ilişkili sızıntılar nedeniyle enerji taşıyıcısının taşınması sırasında güç hatlarının patlayıcılarında kayıplar oluşur. Servis ekipmanı kategorisi, tedarik edilen enerjinin üretimi, nakliyesi ve ayrıca muhasebe ve tüketimi ile ilgili tesisatları ve cihazları içerir. Bu kategorideki fazla kayıpların değerleri genellikle zamanla değişmez veya elektrik sayaçları vasıtasıyla dikkate alınır.
Normatif gösterge kavramı
Bu terim, belirli bir süre için uygulamada doğrulanmış ve ekonomik olarak haklı bir kayıp miktarı olarak anlaşılmaktadır. Standardı onaylarken, her biri için ayrı bir analiz yapılan daha önce dikkate alınan tüm bileşenler dikkate alınır. Sonuçlarına dayanarak, gerçek (mutlak) değer hesaplanır ve bu göstergeyi azaltmak için olası seçenekler göz önünde bulundurulur.
Normalleştirilmiş değer her zaman sabit kalmaz - sürekli olarak düzeltilir.
Bu durumda mutlak göstergeler, tüketiciye iletilen güç ile teknolojik (değişken) kayıplar arasındaki farkı ifade eder. Son parametre için normatif değerler, ilgili formüllere göre hesaplanır.
Elektrik kesintisini kim ödüyor
Ağdaki ek yükü kimin ödeyeceğini belirlemek için, belirli durumu ve bir dizi ek kriteri dikkate almalısınız. Teknolojik kayıpların yenilenmesi maliyetleri söz konusu olduğunda, ödemeleri tüketicilerin - bireyler veya tüzel kişiler - omuzlarına düşer.
Doğrudan dikkate alınmaz, mevcut tarifelere dahildir.
Elektrik faturalarını öderken her tüketici iletim hatlarında ve trafolarda meydana gelen her türlü kayıpları şebeke organizasyonu ile öder. Ticari bileşen söz konusu olduğunda, standartlaştırılmış değeri aşan herhangi bir gösterge fazlası, müşteriye enerji kaynağını tedarik eden şirket tarafından ödenmelidir.
Kayıpları azaltmanın yolları
- elektrik şebekesinin devre çözümlerinin ve çalışma modlarının optimizasyonu;
- istatistiksel verilerin incelenmesi ve maksimum yük düğümlerinin tanımlanması;
- reaktif bileşendeki bir artış nedeniyle şebekeden pompalanan toplam gücün azalması;
- trafo yük hatlarının optimizasyonu;
- ekipmanı yükseltmek ve yük dengelemeye farklı yaklaşımlar uygulamak.
Bu önlemler, toplam tüketimi ve kayıpları önemli ölçüde azaltmaya ve ağdaki voltajın yüksek kalitesini sağlamaya izin verir ("sarkmaz").
Hesaplama yöntemi ve örnek
Elektrik hatlarındaki kayıpların yaklaşık hesaplanması için aşağıdaki teknikler bilinmektedir:
- operasyonel hesaplamalar;
- günlük hesaplamalar;
- belirli bir süre için maksimum kayıpların belirlenmesi;
- toplu veri kullanımı.
Bu parametreyi belirlemek için resmi olarak onaylanmış yöntemler hakkında tam bilgi, ilgili düzenleyici belgelerde bulunabilir.
Örnek olarak, ТП 6-20 / 04kV transformatörlü yüksek voltajlı bir hat besleyicideki kayıpların hesaplanmasını düşünün.
Maliyetlerin çevrimiçi hesaplanması yöntemini uygularken, lineer voltaj düşüşüne bağlı olarak, trafo merkezinin baralarındaki faz potansiyelleri önce maksimum yükte en uzak noktada ölçülür. Ölçümlerin sonuçlarına göre, DU'daki mutlak ve nispi azalma yüzde olarak tanınır: 0,4 kV TP 6-20 baralarındaki ortalama faz değerine göre alınır.
0,4 kV hattaki enerji kaybı W (şebekeye gönderilen elektriğin yüzdesi olarak) aşağıdaki formülle bulunabilir:
W = 0,7 Kn x DU x t / T, Nerede
- Кн - tüketiciler arasında faz dengesizliği veya eşit olmayan dağılımı dikkate alan katsayı;
- U, yükteki voltaj kaybıdır (hattın en uzak noktasında, yani hesaplanan maksimuma göre);
- T gözlem süresidir (saat olarak);
- t, faydalı gücün tüketiciye iletimini kontrol etmek için programın doldurulmasını karakterize eden zaman boyutunun değeridir.
İnternette (TP-4) belirtilen tablolardan birine göre belirli bir besleyici için parametrelerin değerlerini seçtikten ve bunları bir hesap makinesi kullanarak formüle koyarak yüzde 11,4'lük bir değer elde ediyoruz.
Diğer marka yemlikler için gerekli teknolojik kayıp değeri, içinde verilen verilerle aynı tablolar kullanılarak hesaplanabilir.
İnternette, gerektiğinde herkesin kullanabileceği çeşitli çevrimiçi ödeme yöntemleri yaygın olarak temsil edilmektedir.
